Wednesday, August 19, 2009

අවාරයේද හෝටන් තැන්න සුන්දරය- 1 කොටස

පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ කලා පීඨයේ දේශන ශාලාවක් ඇතුලේ ඇතිවු සාකච්ඡාවක්.

මාතෘකාව චාරිකාව,යන්න පුළුවන් දිනය 17, යන තැන?? ප්‍රශ්නයක්

Saturday, August 15, 2009

Managing life in the Internet era


Friends are those who enjoy being with us. Out of them, there are special friends who enjoy being with us in both the happy and sad moment. During the days when there were no phones and internet, it was not a hard job to select those few special friends out of the handful of companions. Simple logic, if there are 5 candidates for 3 vacancies, selection is easy for the interviewer.

Friday, August 14, 2009

ස්පෑම් හොයන්නේ කොහොමද?



කුෂාන් අයියාගේ බ්ලොග් සටහනේ ලියවුනු ලිපියක් දැකල මේක ලියන්න හිතුනේ. කුෂාන් අයියා කියල තිබුනා මට හොරු අල්ලලා පුරුදුයි කියලා. එතන කතා කරලා තිබුනේ ස්පෑම් මේල් ගැන. ඒ කතාව දැක්කම හිතුනා පරිගණක ආරක්ෂාව ගැන මහලොකු දැනුමක් නැති කෙනෙකුට වුනත් ස්පෑම් වලින් බේරෙන්න පුලුවන් පොඩි ක්‍රමයක් ගැන කියල දෙන්න. මෙන්න අපේ මල්ලිට ආපු මේල් එකක්.

I do hope that you are very well and if so lets give thanks to our God almighty.mine here is full of cold but in all i was covering up with the weather.dear please don't leave me just because of my condition or if you consider this my condition as a doubt,you can first bring me out from the prison to your country.
DEAR,I know that this proposal might be a surprise to you but do consider it a an emmergency in nutshell,I am Mercy John Wiltord from the republic of sierra leone in west Africa,now seeking for a refuge in Dakar Senegal under the UNHCR.My late father Dr. John Wiltord ,was the managing director of Rainbow Gold and Diamond Mine company in KENEMA sierra leone.But he was killed along side with my mother during the longing civil war and all his properties was totally destroyed.
However, after their death I managed to escape with a very important document DEPOSIT CERTIFICATE,US$7.5m Seven million Five hundred thousand U.S Dollars deposited by my late father in A SECURITY AND FINANCE
BANK which i am the next of kin.Meanwhile,i am saddled with the problem of securing a trust worthy foriegn personality to help me transfer the money into his country and into his possession pending my arrival to meet with him.
Furthermore,you can contact the company for confirmation and i will issue a letter of authorisation on your name,that will enable the security company to deal with you on my behalf.I am giving you this offers as mentioned with every confidence on your acceptance to assist me or take me as your friend and manage the money conclusively,i wish you send me a reply immediately as soon as you recieve this proposal through my email addres(
mercy.wiltord02@yahoo.ca) from you soonest.
I remain yours in heart,
with the best regards Miss Mercy.
(Note you can reach me with my Rev father's number on +221-77377-5031 please tell him that you want to speak with miss Mercy Wiltord and he will sent for me)

මේව ඔක්කොම බොරු කතා. ඔහොම මේල් එකක් ආපු ගමන් මේල් එකේ කොටසක් කොපි කරල ගූග්ල් කරල බලන්න. උදාහරණයක් විදියට මෙන්න මේ ලියුමේ කොටසක් ගූග්ල් කලාම ලැබෙන ප්‍රතිඵලය.

ප්‍රතිඵල සටහනේ ලින්ක් දෙක තුනක ක්ලික් කරලා බැලුවම වැඩේ තේරෙනවා නේද? මීට පස්සේ ඔය විදිය ශුවර් නැති ඊමේල් ආවොත් ඔය වැඩේ කරල බලලා කෙලින්ම Report spam ක්ලික් කරන්න.

එහෙම කරල හොයාගත්ත තවත් රසවත් කතාවක් මේක.

ඔය විදිය ස්පෑම් එකතු කරලා හදපු සයිට් තියනවා අපිට ගොඩක් දේවල් ඉගෙන ගන්න පුලුවන්. මෙන්න මම නිතරම යන තැන. දැන් ස්පෑම් ෆිල්ටර් පාවිච්චි කරන අය කියයි අනේ අපිට නම් කිසි ප්‍රශ්නයක් නෑ ඉබේම ස්පෑම් වෙන් කරල පෙන්නනවා කියලා. ඒක ඇත්ත. හැබැයි මේ වගේ දෙයක් කලාම අපිට ගොඩක් දේවල් ඉගෙන ගන්න පුලුවන්.

Tuesday, August 11, 2009

අහෝ ATM වඩිනු මැනැවි අපේ ගමට

ගොඩ කාලෙකට පස්සේ බ්ලොග් සටහනක් ලියන්න නිමිත්තක් ලැබුනේ ඊයේ.ඒකත් බැංකු කතාවක්.

මේ දවස් වල් ගොඩක් අය සල්ලි ගන්න පාවිච්චි කරන්නේ ATM කාඩ්පත්නේ.මාත් එහෙමයි.ලංකා බැංකුවේ ගිණුමක් ආරම්භ කරලා දැන් අවුරුදු දෙකකට කිට්ටු වෙන්න ආවත් ජීවිතේට බැංකුවට ගිහින් මුදල් ආපසු අරගෙන නෑ.


කාඩ් වලින් සල්ලි ගැනීම පහසුයි, ඉක්මන්. ඒ වුනාට ඊයේ වුන රස්තියාදුව මතක් වෙනකොට බැංකුවෙන් සල්ලි ගැනීම ගැන කාට කාටත් දැනගන්න බ්ලොග් එකේ ලිව්වොත් හොඳයි කියල හිතුනා.

මගේ ගිණුම තියෙන්නේ ලංකා බැංකුවේ පේරාදෙණිය ශාඛාවේ.මම ඉන්නේ පිළිමතලාවේ වුනත් පේරාදෙණියේ ගිණුම ආරම්භ කලේ පිළිමතලාවට වඩා පේරාදෙණිය ශාඛාවේ වැඩ කටයුතු හොඳයි කියල දැණුනු නිසා. ඊට පස්සේ පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයට ආවට පස්සෙ අපේ පීඨය ඇතුලෙම බැංකුවක් තිබුන නිසා, කිසිම ප්‍රශ්නයක් වුනේ නෑ බැංකුවත් එක්ක ගණුදෙනු කරන්න.

නමුත් ඊයේ හවස උවමනාවකට පොඩි මුදලක් ගන්න අවශ්‍ය වුනා.අපේ ගෙවල් වලට ලඟම තියන ලංකා බැංකු ශාඛාව තමා පිළිමතලාව.අවුරුදු ගානක් පරණ වුනාට ඒකේ තාම ATM මැශින් එකක් නෑ. ඒක නිසා බැංකු පොතයි,හැඳුනුම් පතයි, පෑනයි ඔක්කොම දේවල් හොයාගෙන පාරට බැස්සා. ඔලුව පීරලා, මූණ කට හෝදලා මනුස්සයෙක් වගේ යන්න එපැය ඉතින් බැංකුව ඇතුලට යන්න. තාත්තාගේ කොමර්ශල් බැංකුවේ කාඩ් එක මගේ අවාසනාවන්තකමටම ගෙදර තිබුනේ නෑ. ඒක තිබ්බ නම් ඉතින් ගෙදර හිටපු විදියටම සෙරෙප්පු දෙකක් දාගෙන පයින්ම ගිහින් සල්ලි අරං එන්න තිබුනා.

ඉතින් බැංකුවට ගිහින් පැය භාගයක් වගේ පෝලිමේ ඉඳල කවුන්ටරේ හිටපු අයියාට පොතයි, හැඳුනුම්පතයි, සල්ලි ගන්න පාවිච්ච් කරන පෝරමයයි දුන්නා. ඒපාර මෙන්න මෙයා කියනවා මිස් ඔයා පොතේ අත්සන් කරලා නෑ. ඒක නිසා සල්ලි ගන්න බෑ කියලා.මට හොඳටම තරහ ගියා. බැංකු පොතේ අත්සන් කරන කතාවක් මම දැනගෙන හිටියේ නෑ. අනික මෙච්චර කල් ATM එකෙන් සල්ලි ගත්ත නිසා ඒක මට ප්‍රශ්නයක් වුනෙත් නෑ.ඒක අත්සන් කරගන්න පේරාදෙණියටම යන්න ඕනෙලු. මොනව කරන්නද සල්ලි ගන්නම ඕනේ නිසා ගියා පේරාදෙණියට. බැංකුව වහන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දි පැනගත්තා ඇතුලට.

එතකොට තමා දැනගත්තේ අත්සන් කරන විදිය. බැංකු පොතේ ඉදිරි පිට කවරේ ඇතුල් පැත්තේ අයිතිකාරයාගේ අත්සන තියෙන්න ඕනේලු. ඒ අත්සනත් පේන්න නෙවේ ගහන්නේ.අමුතු කාබන් කොළයක් උඩ අත්සන් කරන්න දෙන්නේ. ඒක පියවි ඇහෙන් පේන්නේ නැති උනත් කවුන්ටරේ තියාගෙන ඉන්න විශේෂ ලාම්පු එලියෙන් නම් පේනවලු. එතන තියන විද්‍යාව නම් මම දන්නේ නෑ. ඒ වුනාට ඔන්න මීට පස්සේ කවුරුහරි ලංකා බංකුවේ ගිණුමක් ආරම්භ කරනවා නම් ඔය වැඩේ අනිවාර්යෙන්ම කරගන්න. නැත්තම් බැංකුවෙන් සල්ලි ගන්න වුන දවසට තමා රස්තියාදු වෙන්න සිද්දවෙන්නේ.

මට මෙතනදි හිතුන දෙයක් තමා බැංකු සේවකයන්ගේ නොසැලකිලිමත් බව. විශේෂයෙන් රාජ්‍ය බැංකු.මම ගිණුම ආරම්භ කරද්දි කවුරුවත් මට කිව්වේ නෑ ඔය ගැන.කිව්වා නම් ඊයේ මට සල්ලි ගන්න එක පිළිමතලාවෙන්ම ලේසියෙන් කරගන්න තිබුනා.

මීට කලින් සම්පත් බැංකුවේ පොඩි කාලේ අම්මලා ආරම්භ කරපු ගිණුමක් වැඩිහිටි ගිණුමකට මාරු කරගන්න ගිහින් මූණ දෙන්න උනේ ඒකට සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් අත් දැකීමක්.පැයක් විතර රස්තියාදු වෙන්න උනා එතනත්. හැබැයි ගිය වැඩේ එක පාරින්ම කරගෙන එන්න පුලුවන් උනා. ගිණුම මාරු කරලා, කාඩ් හදාගෙන ඔක්කොම වැඩ එක දවසින්.ඒ වගේම හිටපු කාර්ය මණ්ඩලයත් බොහොම හොඳයි. සම්පත් බැංකුවේ තියන මම ආසම දේ තමා දුරකතනය හරහා හෝ අන්තර්ජාලය හරහා බැංකු කටයුතු කරගැනීමට පහසුකම් සලසා දීම.

ඉතින් ඕක මතක් වෙලා මම ඊයේ ලංකා බැංකුවෙන් ඇහුවා online transactions කරන්න පුලුවන් විදියක් තියනවද කියලා. එතන හිටපු සේවකයා ගත් කටටම බැහ් ගෑවේ එහෙම එකක් ගැන අහලාවත් නෑ වගේ. නමුත් පහුගිය ලිපිය ලියන්න කලින් ලංකා බැංකුවේ වෙබ් අඩවිය පුරා කරක් ගහන්න වුන නිසා මට හොඳට මතකයි එහෙම සේවාවක් තියනවා කියලා.

මම ඉතින් කිව්වා "එහෙනම් අර වෙබ් සයිට් එකේ දාල තියෙන්නේ ඒ අන්තර්ජාලය හරහා ගණුදෙනු කරන්න පුලුවන්, සේවාව ලබා ගන්න නම් අයදුම්පතක් බැංකුවේ කළමනාකාරීත්වයට භාර දෙන්න කියලා"

ඔන්න ඒපාර අර බැහ් කිව්ව කටින්ම මෙයා කියනවා එහෙම සර්විස් එකක් නම් තියනවා මිස්. හැබැයි අපි ඒක සම්පත් බැංකුව එක්ක එකතු වෙලා කරන නිසා ගොඩක් කොමිස් ගෙවන්න වෙනවා කියලා. මට අහන්න හිතුනා එහෙනම් මේ ගිණුම අයින් කරගෙන ඒකේ සල්ලි ටික සම්පත් බැංකුවටම දාන්නද කියලා.

කෝක වුනත් කට පරිස්සම් කරගෙන ජීවත් වෙන්න ඕනේ නිසා මොකුත් කියන්නේ නැතිව බැංකුවෙන් එළියට ආවේ අපේ රාජ්‍ය බැංකු වල customer care service එකත් අර ඒ සම්බන්ධයෙන් බොහොම ප්‍රසිද්ධ ජංගම දුරකතන සේවා සපයන සමාගම් වලට වඩා වැඩි වෙනසක් නෑ කියලා හිතාගෙන.

මේ කතාව ලිව්වේ අලුතින් ගිණුමක් ආරම්භ කරන කාට හරි වැදගත් වෙයි කියලා හිතලා. අලුත් තාක්ෂණය භාවිතා කරන එක හොඳයි තමා, ඒත් හැමවෙලාවෙම සූදානම් වෙලා ඉන්න තාක්ෂණය නැති වෙලාවට පරණ විදියටම වැඩ කරන්න.

රූපය ගත්තේ මෙතනින්

Tuesday, August 4, 2009

Boys, Prefects and more


This post is nothing but some personal ideas.

These days are making history. A girl was killed inside a school and apparently, a phone, some prefects and teachers are to be responsible for that. Some girls and boys who were imagining that they were in love had eaten kaneru to frighten the parents. These incidents may be just news for the majority of the nation. For parents, it may appear as a warning and for the students it sure is a shocking news. Since many have talked of the incidents in the above points of view, why not blog about the way i feel about this whole thing as a past prefect?

I was the deputy school captain of my school for the year 2006/7 . more than 3 years back, my thinking pattern was very very different than the present one. there are plenty of reasons which you 'll understand by the end of the post.

I still have no clear idea what was in that mobile phone to make her suicide. But I'm sure the school has a big share over her death. if the same incident happened in a boys college, he would be punished, may be kneeling in front of the office and that is all. so , what is wrong with all this girls' colleges?

First and foremost, I love my school because it is the place which made me who I am. If you enjoy being friends with me, you have to thank my school too. How ever, that does not mean that I only have to speak of the good side of everything.

Going back to the incident, if I was the Head Prefect of that school,and if I had the power to decide, what I would do is to talk to the child and let her walk off with the phone. no problem to both sides, she will get the phone and I will get her abide by the rules of the school. But, that is not the case, all the senior prefects would have got together and they decide what to do. This "what to do " part is dangerous. Being prefects, they have the power, but using the power in the proper way is not taught to them by the relevant authorities or simply, as any other human being, they need to use power to gain wealth and status.

It is true that I also had to take some actions to some "actions" when I was working as a prefect. but now, they seem stupid. totally stupid. Once I was talking with a younger sister of the school and she was saying that she was afraid of me. I asked her why. she said that I was strict. well, I would have been strict during the school time, but now i am not (although i think so, its up to you to judge). so the reason to think that I'm strict and a monster to be afraid of?

Tearing up a picture of prince william in front of her eyes! I didn't even remember doing it, but it seems it was embedded in her mind. I continued the conversation. Akki I was born in UK and I love that country. Prince william is the royalty of my mother country. It is true that he is a "guy" but still its nothing but a mere liking to collect pictures of the people you love.

I was sad. but was helpless. during the time when I was a prefect, we had to abide by the rules and if went other wise, it means the end.

Thus, boys were out of everything. Being prefect, I had to be of an exemplary moral character and according to the idea of the world in which I was living at that time, being good is all about being good and being away from boys.

If I go for a debate, a quiz or any other inter school competition, talking with boys was looked down upon by me myself. It's not that I hated guys. It was more like a virtual dungeon. I was under the impression that talking with boys and joking was a bad thing and each time I talked with them I was mentally counting the time and make sure I end the discussion before hitting the red line. It was such a difficult thing for me to talk with boys, let alone having a boy friend.

It was the result of both the school and the family. On one hand, I'm grateful for both the parties for keeping me out of the company of boys and on the other hand, I'm so sad that I missed a great company during the school time.


That is all about being a prefect in summary

Since I missed the company of boys during the school time, now I know what I missed during the past. I personally do not like being in love during the school time. How ever, not having the opportunity to be friends with boys is sure a misfortune.

When a girl with lesser understanding about the creatures called boys come into a society, she a sure to be an easy catch. But today hardly any school would admit the fact. For most of the girls' colleges are walling up the avenues for their students to mingle with boys. Its just crazy....

When such students become citizens of this big society, they fall in to the trap easily. Guys would come as lovers, friends, study mates, project team members etc to your life and who knows what their real intention is if you have no understanding of the way the mind of guys behave?

For me, luckily I met this guy who very well understood my situation and helped me to get away with my boy phobia. But, we cannot be sure that each and every girl would have that chance. Although I had no close male friends at that time, I believed in him and it is my luck that he is such a good person to be with. what if he turned out to be a crazy moron. When he was being friendly with me, I thought it was love but he was just being friends. That was just because I didn't know how is it to be friends with a boy.

When he first phoned me, I thought it was a sin to answer.

But today I laugh at the fact.

The reason is that today I have male and female friends alike and I think it is a priviledge.

However, during the school time, it was not. talking with a boy was considered a taboo and I used to look down upon the girls who had male friends. Any girl with a strict family back ground and would think the same. The situation would be dangerous if she was brought up in a girls only school.

Then, let us consider the present situation in sri lanka.

Mobile phones being prohibited
Facebook banned
Porn sites blocked
Movies with adult only content censored/prohibited

If i was a prefect, I would say yes to all these.

But as I'm not a school child anymore, these things stand just like bullshit.

To start with, I would quote "ඕවා මේ ලංකාවේ බ්ලොක් කරනවා කියන්නේ අනාගත පරම්පරාවම අවුල් කරවන වැඩක්. මොකද ඔයා හිතාගෙන ඉන්නේ අපි බැඳපු දවසේ රෑට කරන්න ඕනේ දේවල් අපේ අම්මා, තාත්තා කියල දෙයි කියලද? ඒවා ගැන අපි දැන ගන්නේ ඕවා බලලා තමා."

Note that this was uttered by a school boy in a conversation he had with me about blocking the porn sites.

Although not 100% correct, he definitely has a point there.

I do not encourage anybody to watch porn, but at least you got to have an idea about sex, no need to explain as I believe that the readership of this blog is matured to understand what that means.

Going back to the words of that teenager,it reflects how young people find a way to quench their thirst of curiosity. If one way is blocked, they will soon find another way.

The issue is the same with all the other taboo topics.

Now you might wonder what the heck me being a prefect has to do with this?

Well, being a prefect, I tried to be a goody goody person. No jokes, no friendly talks with boys and no any other non-sense. I even avoided chatting, emailing and IMing in sinhala thinking that it would destroy the image that the public have of me.

But to day, I'm different, may be different than a traditional girl who would not blog about porn sites being blocked. Coming into the university and of course reading made me completely a different person. The bottom line is that when you hang out with people, you can get to know the society and it is not what the school offers us or at least it is different than what the school promotes. (Now, that statement is personal guys. so, please do not get angry over it.It is how I felt)

This difference between the actual society and what the school wanted us to be makes lot of troubles.

With all those hushed up thoughts and feelings, I came out of the school in 2007. when I was feeling that society was diffrent than the one that we had inside the school it was too late. However, being a prefect, i have got lot of experince on how to deal with people. Being a silent girl those days, i observed the society and of course, made some terrible mistakes too.

But still, being prefect gives you the courage to carry out any task succesfully in life. for me, today I have managed well in the company of males because being a prefect gave provided me the right time to be open. so dear sisters and brothers.think of the chance and act carefully. And parents, im sure if you are with your children and be friends with them, many disasters can be avoided